Battambang
Blijf op de hoogte en volg Eva en Geart
19 Oktober 2014 | Thailand, Ko Lanta
Het reizen in Azië is anders dan ik (Geart) me van 15 jaar geleden kan herinneren. Ook in Cambodja is Wi-Fi gangbaar. Dit maakt het in combinatie met een smartphone en een paar apps wel erg makkelijk om je vlucht en hotel (last-minute) uit te zoeken (Tripadvisor, Booking.com, Kayak.com) We verlaten het toeristische Siem Reap met de public bus richting Battambang. We zijn deze rit de enige 'niet Khmer' aan boord. De chauffeur rijdt als een gek en de claxon maakt overuren. Uiteindelijk zijn we een half uur eerder dan verwacht in de stad. Met een moto (halve motorfiets met tuktukcabine er achter) vervolgt de tocht naar de rand van de stad, naar het resort. Een mooie kamer in de tuin met badkamer en-suite. Bij het zwembad is het rustig, het seizoen start pas in de tweede helft van oktober. De volgende dag gaan we fietsen en een kijkje nemen bij de Bamboo Train. Dit is een bamboe mat bovenop 4 wielen die aangedreven wordt door een viertaktmotor van ongeveer 15 pk. Investering blijkt een stuk minder dan een Thalys. Hij is ook demontabel, handig bij enkelspoor en tegenliggers!
In het centrum zien we nauwelijks toeristen slecht expats die voor de diverse NGO's werken. 's Middags gaan we op snacktour met Phary, de Cambodjaanse eigenaresse van ons verblijf. We stappen op de fiets en eten diverse kleine gerechten langs de kant van de weg (praktisch bij mensen in huis), een gebruik van de locals. Dat hadden we zelf niet gedurfd. Geroosterde slakken, rijst-'poffertjes', gestoomde paling, gefrituurde gevulde eieren, pannenkoeken van rijst met groenten en garnalen. De desserts zijn overheerlijk, het enige wat hier voor ons taboe is, is het toevoegen van 'crushed ice'. Maar bananenrijstepap is ook juist heerlijk om warm te eten! Net als bonencake, zoete cassave en Cambodjaanse meloen (vorm lijkt op avocado). Een bijzondere ervaring en dichterbij de lokale bevolking hadden we niet kunnen komen.
Ook naar Phnom Penh hebben we weer een reguliere bus. Na 6 uur slechte wegen geniet het zitvlees van de gewichtsloosheid in het koele zwembad. Onze verblijven en cocktails aan de rivier zijn een luxe, dus kiezen we voor het diner meestal een restaurant met lokale eigenaars, of met een opleidingsprogramma voor kansarmen. De tegenstellingen zijn hier extreem, de één heeft geen geld voor schoon drinkwater, en voor datzelfde adres rijden af en toe een BMW X6 en Lexus 470 langs. Voor ons dus happy hour bij de Foreign Correspondents' Club, met twee Aussie chicks gebabbeld en daarna voor de laatste keer fish amok (traditional dish) gegeten.
De volgende dag vliegen we naar Bangkok, en meteen door naar Krabi. Omdat we pas 22:00 arriveren overnachten we hier en na 'Frans' ontbijt om de hoek gaan met een 8 persoonsbusje richting het eiland Koh Lanta. Onderweg blijkt dat er best 14 man, en hun bagage (koffers, backpacks) en goederen (stapels kranten van vandaag) in het busje passen. Niet tot ieders tevredenheid, maar na bijna 4 uur en twee ferry's zijn we bij Castaway, ons laatste resort..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley