Back and fro to Paradise
Door: Eva en Geart
Blijf op de hoogte en volg Eva en Geart
10 November 2010 | Cook Eilanden, Avarua
Wederom Kia Orana!
We zijn weer terug op Rarotonga nadat we drie nachten in het paradijs, ook wel Aitutaki genoemd, hebben doorgebracht.
Maar voordat we vertellen hoe fantastisch dat was, eerst nog even over Rarotonga.
Want we hebben gesnorkeld en zoveel gezien! Wel meer dan 20 verschillende soorten vissen en zoveel door elkaar, echt prachtig. Groene vissen, roze vissen, geel met blauw en paarse vissen, grote lange dunne vissen, dikke vierkante vissen, zebravisjes, guppy's, en grote vissen van wel een meter... Bij toeval een superleuk restaurantje gevonden aan het strand, waar we met cocktails van de zonsondergang hebben genoten...
En toen gingen we dus naar Aitutaki. Soms kun je je geen mooiere plek op aarde voorstellen waar je op dat moment liever zou willen zijn. Dat gevoel hebben wij drie dagen lang gehad. De vlucht van 40 minuten met een vliegtuigje dat slechts 30 mensen kan vervoeren ging prima en geeft je het uitzicht zoals jullie bovenaan onze blog zien, de lagune met haar eilanden.
Ons verblijf was geweldig, een eigen hutje op palen aan het strand... We werden opgehaald door Driver, onze chauffeur met de meest toepasselijke voornaam die we ooit hebben gehoord. Die nam ons mee naar de enige 'town' op het eiland, zodat we meteen wat boodschappen konden doen. Ze hebben er vrij weinig, alles moet worden geimporteerd dus is megaduur.
Wat meteen opviel zijn de huizen, die zijn echt bouwvallig hier. In januari is er nog een cycloon overegewaaid en die heeft dan ook aardig wat huizen omver geblazen. Sommige mensen wonen daardoor nog in tenten, en toch ziet niemand er ontevreden uit. En onderontwikkeld zijn ze hier ook niet echt, onderwijs wordt door Nieuw-Zeeland getoetst. Aitutaki is net 1 groot dorp, als je langs rijdt zwaait iedereen naar je, fantastisch. Voor zaterdag hadden we meteen een lagoon cruise geboekt omdat de sabbath, de vrije zondag hier heel serieus wordt genomen. Dus nadat we vrijdagavond vanaf ons eigen dek de zon in de zee hebben zien zakken, zijn we zaterdag gaan cruisen.
Met 30 mensen op een boot, gezellige bemanning, en varen maar. Genieten van het uitzicht, wandelen over verlaten stranden, grote heremietkreeften met schelpen rond zien sjouwen, nog meer snorkelen, zeeschildpadden zien zwemmen (!!!) en pijlstaartroggen langs de boot zien zweven. Oh, en een vliegende vis die wel 30 meter lang over het water sprong. Nee, die trip was niet zoveel aan ;-)
Op One Foot Island ons paspoort laten stempelen, een van de meest verlaten plekken op aarde waar je dat kunt laten doen, genoten van een BBQ lunch, en toen waren we om 4 uur weer terug. Dus hebben we maar weer een zonsondergang gekeken...
We hadden gelezen over de bijzondere zangkunst die de Cooks eigen zijn en die kun je het beste horen in de kerk. Ze zijn hier dankzij de missionarissen heel erg katholiek maar wel op een South Pacific manier. Dus de mis is in het Maori waar je geen bal van verstaat, en het hele gezin gaat naar de kerk dus de kinderen zijn overal en iedereen let op elkaar op een vriendelijke manier. En dan beginnen ze dus te zingen. Bepaalde liederen worden ingezet door de synthesizer en iemand met een microfoon, andere momenten laat de pastor een stilte vallen waarop degene die als eerste opstaat het lied inzet. En ze zingen prachtig! Compleet met 2e stem, canon, mannen en vrouwen apart en dan weer samen, we hebben met verbazing geluisterd. En iedereen in z'n zondagse kleding, witte jurken en hoeden van bamboe.
's Avonds bij een verlaten strandtent nog eens genoten van het uitzicht over de lagune op onze alweer laatste avond daar.
En nu zijn we dus weer terug op Raro en op Muri Beach. We zitten nu in een double room in een backpackers, en het is hier prima. Onze laatste dag hier, gister hadden we weer een scooter gehuurd zodat we nog de inland track konden gaan bezoeken, om het oerwoud te ervaren en uitzicht op te zoeken. We hadden ons door een local laten vertellen dat je in plaats van de hele track over het eiland, ook de helft heen en terug kon doen zodat je gewoon met de scooter naar het beginpunt kon rijden ipv heen en weer met de bus. Zo gezegd zo gedaan, maar dat maakte de track wel 2x zo zwaar omdat we nu het steilste deel ook omhoog moesten en niet alleen maar naar beneden... Na 2 uur zwoegen door beekjes, langs steile hellingen en over smalle paden kwamen we eindelijk op het hoogste punt uit, het was het waard maar we voelen het nu nog ;-) Daarom onszelf nu we nog in het bezit van de scooter waren nog maar even getrakteerd op een dinertje in de town, dat hadden we wel verdiend!
Vandaag nog een dagje niets (het regent en dan vertrekken we donderdagmorgen om 1.30 uur naar Auckland, dus in de nacht van woensdag op donderdag. Het is hier in de Cook Islands 11 uur eerder, dus bij jullie is het dan al donderdagmiddag. Het is 5 uur vliegen naar Auckland maar we steken de datumgrens over, dus voor jullie stappen we donderdagmiddag in het vliegtuig en komen we donderdagavond aan, maar wij slaan een dag over en bij ons is het dan ineens 12 uur later, dus al vrijdagmorgen....
Onze volgende post zal in Nieuw-Zeeland zijn, wij gaan hier nog even genieten!
Aere ra (goodbye),
Eva en Geart
We zijn weer terug op Rarotonga nadat we drie nachten in het paradijs, ook wel Aitutaki genoemd, hebben doorgebracht.
Maar voordat we vertellen hoe fantastisch dat was, eerst nog even over Rarotonga.
Want we hebben gesnorkeld en zoveel gezien! Wel meer dan 20 verschillende soorten vissen en zoveel door elkaar, echt prachtig. Groene vissen, roze vissen, geel met blauw en paarse vissen, grote lange dunne vissen, dikke vierkante vissen, zebravisjes, guppy's, en grote vissen van wel een meter... Bij toeval een superleuk restaurantje gevonden aan het strand, waar we met cocktails van de zonsondergang hebben genoten...
En toen gingen we dus naar Aitutaki. Soms kun je je geen mooiere plek op aarde voorstellen waar je op dat moment liever zou willen zijn. Dat gevoel hebben wij drie dagen lang gehad. De vlucht van 40 minuten met een vliegtuigje dat slechts 30 mensen kan vervoeren ging prima en geeft je het uitzicht zoals jullie bovenaan onze blog zien, de lagune met haar eilanden.
Ons verblijf was geweldig, een eigen hutje op palen aan het strand... We werden opgehaald door Driver, onze chauffeur met de meest toepasselijke voornaam die we ooit hebben gehoord. Die nam ons mee naar de enige 'town' op het eiland, zodat we meteen wat boodschappen konden doen. Ze hebben er vrij weinig, alles moet worden geimporteerd dus is megaduur.
Wat meteen opviel zijn de huizen, die zijn echt bouwvallig hier. In januari is er nog een cycloon overegewaaid en die heeft dan ook aardig wat huizen omver geblazen. Sommige mensen wonen daardoor nog in tenten, en toch ziet niemand er ontevreden uit. En onderontwikkeld zijn ze hier ook niet echt, onderwijs wordt door Nieuw-Zeeland getoetst. Aitutaki is net 1 groot dorp, als je langs rijdt zwaait iedereen naar je, fantastisch. Voor zaterdag hadden we meteen een lagoon cruise geboekt omdat de sabbath, de vrije zondag hier heel serieus wordt genomen. Dus nadat we vrijdagavond vanaf ons eigen dek de zon in de zee hebben zien zakken, zijn we zaterdag gaan cruisen.
Met 30 mensen op een boot, gezellige bemanning, en varen maar. Genieten van het uitzicht, wandelen over verlaten stranden, grote heremietkreeften met schelpen rond zien sjouwen, nog meer snorkelen, zeeschildpadden zien zwemmen (!!!) en pijlstaartroggen langs de boot zien zweven. Oh, en een vliegende vis die wel 30 meter lang over het water sprong. Nee, die trip was niet zoveel aan ;-)
Op One Foot Island ons paspoort laten stempelen, een van de meest verlaten plekken op aarde waar je dat kunt laten doen, genoten van een BBQ lunch, en toen waren we om 4 uur weer terug. Dus hebben we maar weer een zonsondergang gekeken...
We hadden gelezen over de bijzondere zangkunst die de Cooks eigen zijn en die kun je het beste horen in de kerk. Ze zijn hier dankzij de missionarissen heel erg katholiek maar wel op een South Pacific manier. Dus de mis is in het Maori waar je geen bal van verstaat, en het hele gezin gaat naar de kerk dus de kinderen zijn overal en iedereen let op elkaar op een vriendelijke manier. En dan beginnen ze dus te zingen. Bepaalde liederen worden ingezet door de synthesizer en iemand met een microfoon, andere momenten laat de pastor een stilte vallen waarop degene die als eerste opstaat het lied inzet. En ze zingen prachtig! Compleet met 2e stem, canon, mannen en vrouwen apart en dan weer samen, we hebben met verbazing geluisterd. En iedereen in z'n zondagse kleding, witte jurken en hoeden van bamboe.
's Avonds bij een verlaten strandtent nog eens genoten van het uitzicht over de lagune op onze alweer laatste avond daar.
En nu zijn we dus weer terug op Raro en op Muri Beach. We zitten nu in een double room in een backpackers, en het is hier prima. Onze laatste dag hier, gister hadden we weer een scooter gehuurd zodat we nog de inland track konden gaan bezoeken, om het oerwoud te ervaren en uitzicht op te zoeken. We hadden ons door een local laten vertellen dat je in plaats van de hele track over het eiland, ook de helft heen en terug kon doen zodat je gewoon met de scooter naar het beginpunt kon rijden ipv heen en weer met de bus. Zo gezegd zo gedaan, maar dat maakte de track wel 2x zo zwaar omdat we nu het steilste deel ook omhoog moesten en niet alleen maar naar beneden... Na 2 uur zwoegen door beekjes, langs steile hellingen en over smalle paden kwamen we eindelijk op het hoogste punt uit, het was het waard maar we voelen het nu nog ;-) Daarom onszelf nu we nog in het bezit van de scooter waren nog maar even getrakteerd op een dinertje in de town, dat hadden we wel verdiend!
Vandaag nog een dagje niets (het regent en dan vertrekken we donderdagmorgen om 1.30 uur naar Auckland, dus in de nacht van woensdag op donderdag. Het is hier in de Cook Islands 11 uur eerder, dus bij jullie is het dan al donderdagmiddag. Het is 5 uur vliegen naar Auckland maar we steken de datumgrens over, dus voor jullie stappen we donderdagmiddag in het vliegtuig en komen we donderdagavond aan, maar wij slaan een dag over en bij ons is het dan ineens 12 uur later, dus al vrijdagmorgen....
Onze volgende post zal in Nieuw-Zeeland zijn, wij gaan hier nog even genieten!
Aere ra (goodbye),
Eva en Geart
-
11 November 2010 - 08:07
Evert:
Ha die Geertje,
Ziet er erg vervelend uit allemaal. Zou dat voor geen goud willen ruilen met het natuurlijk veeeeeel mooiere durp Volendam.
Veel plezier en ga zo door met de updates.
Groet,
Evert -
11 November 2010 - 10:15
Arno & Babs:
Zijn helemaal niet jaloers en zouden ook echt niet willen ruilen:-)!
Liefs -
11 November 2010 - 14:47
Remco:
Ik zie alleen maar ansichtkaarten... laat eens wat foto's zien.. :)
Ziet er super uit! Geniet en goede reis naar Auckland! -
11 November 2010 - 15:02
Claudia:
In één woord : Wauw !
Liefs Claudia -
11 November 2010 - 19:58
Margreet:
Oh die Schildpad is echt te gek -
12 November 2010 - 12:26
Marianne:
Wat een geweldig verhaal weer!Wij genieten helemaal volop met jullie mee!
Weer hier is slecht slecht slecht.. jullie missen helemaal NIETS! Nu zijn de rollen omgedraaid!! :) Kus! Marianne -
12 November 2010 - 19:23
Mama:
Wat weer een heerlijk verhaal om te lezen niet verkeerd hoor wat jullie beleven geniet er van.
dikke zoen.
-
15 November 2010 - 12:31
Nicola:
Wow, zo cool. Het water lijkt wel zwembad water. Nog heel veel plezier!!
x -
16 November 2010 - 19:50
Annelyn:
Lieverds! Zal even apart een mailtje sturen om o.a. uitleg te geven van mijn afwezigheid (salmonella vergiftiging - oh joy) en aan te geven hoe AMAZING ik jullie trip nu al vind!!!! Missing you! xxx -
17 November 2010 - 19:06
Roos:
Dag lieverds,
Wij waren van plan om ook op vakantie te gaan, maar zien daar toch maar vanaf......
We hebben genoeg aan jullie up-dates en prachtige foto's!
Geniet lekker daar!
Lfs, Roos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
